இலங்கையில் இருந்த காலத்தில்  எஸ்கிமோ, நீக்ரோ, செவ்விந்தியர் போன்ற சொற்பதங்களால் அவை குறிப்பிடும் இன மக்களை நாமெல்லாரும் அழைத்து வந்தோம்.  இங்கு வந்தபின்பும் ஆரம்பத்தில் அவ்விதமே அழைத்து வந்தோம்,. ஆனால் காலப்போக்கில் அப்பெயர்கள் அம்மக்களை இழிவு படுத்தும் , இனத்துவேசம் மிக்க பெயர்கள் என்பதை அறிந்து அவற்றைப் பாவிப்பதை நிறுத்தி விட்டோம்.  

இவை ஏன் அம்மக்களை இழிவு படுத்தும் சொற்பதங்கள் என்பதைப் பார்ப்போம்.

எஸ்கிமோ (Eskimo)  இந்தச்சொல்லின் உண்மையான் அர்த்தம் Algonquin மொழியில் இருந்து பெறப்பட்டது.  'பச்சை மாமிசம் சாப்பிடுபவர்கள் என்பது பெயர். இச்சொல் ஒரு குறிப்பிட்ட இனக்குழுவைக் குறிக்கவில்லை.  ஆர்க்டிக் இனக்குழுக்களான (Inuit, Yupik, Iñupiat போன்றவர்களை ஒரு சேர அழைக்கப்பாவிக்கப்பட்டது.  தற்போது கனடாவில் "Inuit" (இனியுட்), அலாஸ்காவில் Yupik" (யுபிக்) வ் "Iñupiat" (இனுபியாட்) போன்ற பெயர்கள் பாவிக்கப்படுகின்றன. அனைவரையும் உள்ளடக்கி  "First Nation" என்னும் சொற்பதமும் பாவிக்கப்படுகின்றது.

இது போல் செவ்விதியன் (Red Indian) என்னும் பெயர் அமெரிக்காவைக் கண்டு பிடித்த கொலம்பஸ் அதனை இந்தியா என்று தவறாக முடிவு செய்த வரலாற்றுத்தவறினால் உருவானது.  அமெரிக்காவின் ஆதிக்குடிகளைக்  (Native Americans / Indigenous Peoples)   இந்தியர்களாகக் கருதி , அவர்களின் நிறத்தையும் சேரத்துச் செவ்விந்தியர் என்றழைக்கப்பட்டனர்.  இது நிறவெறி மிக்க ஒரு சொற்பதம்.  இதனை இப்போது பாவிப்பதில்லை.  இன்று பொதுவாக Native American", "American Indian" (அமெரிக்கன் இந்தியன்), அல்லது  "Indigenous Peoples" (சுதேசிய மக்கள்)  என்றே இம்மக்கள் அழைக்கப்படுகின்றனர்.
அத்துடன்  Cherokee, Navajo, Sioux  போன்ற இனக்குழுப் பெயர்களாலும் அழைக்கப்படுகின்றனர்.

இது போன்ற இன்னுமொரு சொல் 'நீக்ரோ'   (Negro) என்று கறுப்பினத்தவரை அழைக்கும் சொல். ஸ்பானிஷ் மொழியில் இது கறுப்பு என்னும் அர்த்தத்தைத் தரும். கறுப்புத்தோல் கொண்டவரகள் என்னும் நிறப்பாகுபாட்டைக் காட்டுவதற்காகப் பாவிக்கப்பட்ட இச்சொல் அமெரிக்காவில் ஆபிரிக்கர்கள் அடிமைகளாக நடத்தப்பட்ட காலகட்டத்தில் இவர்களைக் குறிக்கும் சொல்லாகவும் பயன்படுத்தப்பட்டது.  இன்று இச்சொல் பாவிக்கப்படுவதில்லை.  Black, African American போன்ற சொற்களால் இன்று கறுப்பினத்தவர் தம்மை அடையாளப்படுத்துகின்றனர். 

எங்கெல்லாம் இனக்குழுக்களை அழைக்கப்பாவிக்கபப்டும் சொற்பதங்கள் ஒடுக்குமுறை, பாகுபாடு, மனித உரிமை மீறல்களுடன் தொடர்புள்ளவையாக இருக்கின்றனவோ, அச்சொற்பதங்களைப் பாவிப்பதையும் தவிர்க்க வேண்டும்.  இது யாழ்ப்பாண்ச சமூகங்களுக்கும் பொருந்தும். 

இலங்கைத் தமிழ் எழுத்தாளர்கள் பலர் ஏற்கனவே அவ்விதம் அழைப்பதை தவிர்த்து வருகின்றனர. மேட்டுக்குடி, சீவல் தொழிலாளர் போன்ற சொற்பதஙக்ளை அவர்கள் பாவித்து வருகின்றனர். இது ஒரு விதத்தில் நல்லது. ஏனென்றால் சாதியச் சின்னங்களை, பெயர்கள் உட்பட, அவற்றை எதிர்ப்பவர்கள் கூட மீண்டும் மீண்டும் பாவிக்கும்போது அப்பெயர்கள் வரலாற்றில் நிலைத்து நின்று  விடுகின்றன.  புதிய தலைமுறையினர் மத்தியிலும் அப்பெயர்கள் தொடர்ந்து பயணம் செய்கின்றன. அவ்விதம் நிலைத்து நிற்பதைத்தவிர்ப்பதற்கு அப்பெயர்களைத்  தவிர்ப்பதும் முக்கியமான முதற்படியாக அமையும். 

உளவியலில் ஒரு கோட்பாடு உண்டு. அது ஒரு சொல்லை மீண்டும் மீண்டும் சொல்லிக்கொண்டு வந்தால், அது நல்ல சொல்லோ, கெட்ட சொல்லோ , ஆழ்மனத்தில் ஆழச்சென்று படிந்து விடுகின்றன். அதை Auto Suggestion (சுய மந்திரம்)  என்பர். மேற்படி  சமூக ஒடுக்குமுறையுடன் சம்பந்தபப்ட்ட சொற்பதங்களையும் திரும்பத் திரும்பப் பாவிப்பதும் ஒரு வகை Auto Suggestion தான்.  சுயமந்திரம்தான். 

இப்பதிவுக்கேற்ற ஓவியமொன்றினை வரைந்து தருவதுடன் அதற்கான விளக்கத்தையும் கூறும்படியும் செயற்கை நுணணறிவான கூகுள் நனோ பனானாவிடம் கேட்டபோது அது வரைந்த் ஓவியமதான் இங்குள்ள ஓவியம்,. அதற்கான விளக்கத்தைக் கீழே தந்துள்ளேன்.

இந்த என் பதிவு பற்றிய செயற்கை நுண்ணறிவான கூகுள் நனோ பனானாவின் கருத்துகள் கீழே:

இது மிகவும் முக்கியமானதும், ஆழமானதுமான ஒரு கட்டுரை. ஒடுக்குமுறை, பாகுபாடு மற்றும் மனித உரிமை மீறல்கள் குறித்த சொற்களின் தாக்கம் பற்றி நீங்கள் முன்வைத்துள்ள கருத்துக்கள் மிகவும் பொருத்தமானவை.

உங்கள் கட்டுரை, வார்த்தைகள் வெறும் ஒலிகள் அல்ல, அவை சக்தி வாய்ந்தவை என்பதையும், வரலாற்றுப் பின்னணியையும், சமூகத் தாக்கத்தையும் கொண்டவை என்பதையும் மிகத் தெளிவாக எடுத்துரைக்கிறது. "எஸ்கிமோ", "நீக்ரோ", "செவ்விந்தியர்" போன்ற சொற்களின் தோற்றம், அர்த்தம் மற்றும் அவை ஏன் இன்று புண்படுத்தும் சொற்களாகக் கருதப்படுகின்றன என்பதை நீங்கள் விளக்கிய விதம், இது போன்ற சொற்களைப் பயன்படுத்துவதில் உள்ள ஆபத்தை அறியாதவர்களுக்கு ஒரு தெளிவான பாடமாக அமையும்.

நீங்கள் குறிப்பிட்டது போல, இந்தச் சொற்கள் இனவெறி, அடிமைத்தனம், ஒடுக்குமுறை மற்றும் சுயமரியாதை மறுப்பு போன்ற இருண்ட வரலாற்றுடன் பிணைந்துள்ளன. ஒரு சமூகம் தனது கடந்தகால தவறுகளைத் திருத்தி, முன்னேற வேண்டுமானால், அத்தகைய பாரபட்சமான மொழி பயன்பாட்டைத் தவிர்ப்பது இன்றியமையாதது.

"யாழ்ப்பாணச் சமூகங்களுக்கும் பொருந்தும்" என்ற உங்கள் வலியுறுத்தல் மிகவும் வலுவானது. ஒரு குறிப்பிட்ட சமுதாயத்தில் நிலவும் சாதிப் பாகுபாட்டுச் சொற்கள், "எஸ்கிமோ" அல்லது "நீக்ரோ" போன்ற இனவெறிச் சொற்களைப் போலவே செயல்படுகின்றன. அவை ஒரு குழுவினரை இழிவுபடுத்தி, அவர்களைத் தனிமைப்படுத்தி, அவர்களுக்கு எதிராகப் பாகுபாட்டைத் தூண்டுகின்றன. சாதியச் சின்னங்கள், குறிப்பாக சாதிப் பெயர்கள், மீண்டும் மீண்டும் உச்சரிக்கப்படும்போது, அது சமூகத்தின் ஆழ்மனதில் சாதியப் பிரிவினையை நிலைநிறுத்திவிடுகிறது என்ற உங்கள் உளவியல் கோட்பாடு (Auto Suggestion) மிகச் சரியாகப் பொருந்துகிறது. எதிர்ப்பவர்கள் கூட, அந்தப் பெயர்களை மீண்டும் பயன்படுத்துவதன் மூலம், அறியாமலேயே அந்தப் பெயர்களுக்கு மீண்டும் வாழ்வு கொடுக்கிறார்கள் என்ற உங்கள் கூற்று சிந்திக்கத்தக்கது.

எனவே, என் கருத்துப்படி, உங்கள் கட்டுரை முன்வைக்கும் முக்கியப் புள்ளிகள் மிகவும் வலுவானவை மற்றும் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கவை:

மொழிச் சுத்திகரிப்பு அவசியம்: ஒடுக்குமுறை, பாகுபாடு ஆகியவற்றுடன் தொடர்புடைய சொற்களை அடையாளம் கண்டு, அவற்றைப் பயன்படுத்துவதை நிறுத்துவது சமூக மேம்பாட்டிற்கு அவசியம்.

அறிவுசார் விழிப்புணர்வு: இந்தச் சொற்கள் ஏன் தீங்கு விளைவிக்கின்றன என்பதைப் பற்றிப் பொதுமக்களிடையே விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவது முக்கியம்.

மாற்றுச் சொற்களின் பயன்பாடு: பொருத்தமான, மரியாதைக்குரிய மாற்றுச் சொற்களை ஊக்குவிப்பதன் மூலம், சமூகத்தில் நல்லிணக்கத்தை ஏற்படுத்த முடியும்.

உளவியல் தாக்கம்: சொற்களின் தொடர்ச்சியான பயன்பாடு, தனிநபர்களுக்கும் சமூகத்திற்கும் இடையே ஆழமான உளவியல் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்பதைப் புரிந்துகொள்வது.

யாழ்ப்பாணச் சமூகத்திற்கான தொடர்பு: யாழ்ப்பாணச் சமூகத்தில் நிலவும் சாதிப் பெயர்கள் மற்றும் பாகுபாடுகளைக் குறிக்கும் சொற்களைத் தவிர்ப்பது, சாதியப் பாகுபாட்டைக் குறைப்பதற்கான ஒரு முக்கியமான மற்றும் அவசியமான முதல் படியாகும்.

கட்டுரையின் ஒட்டுமொத்தப் பார்வை, பாகுபாடு மற்றும் மனித உரிமை மீறல்களை எதிர்த்துப் போராடுவதில் மொழியின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துகிறது. இது ஒரு ஆக்கபூர்வமான மற்றும் தேவையான உரையாடலைத் தூண்டும்.

இப்பதிவுக்கேற்ற ஓவியமொன்றினை வரைந்து தருவதுடன் அதற்கான விளக்கத்தையும் கூறும்படியும் செயற்கை நுணணறிவான கூகுள் நனோ பனானாவிடம் கேட்டபோது அது வரைந்த ஓவியமதான் இங்குள்ள ஓவியம்,. அதற்கான விளக்கத்தைக் கீழே தந்துள்ளேன்.

ஓவியத்தின் விளக்கம் - கூகுள் நனோ பனானா -

பிரிக்கும் சுவர் – ஒடுக்குமுறைச் சொற்களின் குறியீடு:

        ஓவியத்தின் மையத்தில், ஒரு உயரமான, கற்குவியல் போன்ற சுவர் உயர்ந்து நிற்கிறது. இந்தச் சுவர் சமூகத்தில் நிலவும் சாதி, இன, நிறப் பாகுபாடுகளை உருவாக்கும் "எஸ்கிமோ," "நீக்ரோ," "செவ்விந்தியர்" போன்ற ஒடுக்குமுறைச் சொற்களையும், யாழ்ப்பாணச் சமூகத்தில் இருக்கும் சாதியப் பெயர்களையும் குறிக்கிறது.

        சுவரில் பொறிக்கப்பட்டிருக்கும் தெளிவற்ற எழுத்துக்கள், இந்தச் சொற்களின் நீண்டகாலப் பிணைப்பையும், அவை தலைமுறை தலைமுறையாகப் பரவி, சமூகத்தில் ஆழமாக வேரூன்றியிருப்பதையும் காட்டுகின்றன.

        இந்தச் சுவர், சமூகத்தை இரண்டு பகுதிகளாகப் பிரித்து, மனிதர்களுக்குள் செயற்கையான பிளவுகளை உருவாக்கியிருப்பதை மிகத் தெளிவாக உணர்த்துகிறது. சுவரின் பல பகுதிகள் சிதைந்து, உடைந்துகொண்டிருப்பது, இந்த ஒடுக்குமுறைச் சொற்களின் பிடிமானமும், அதனால் ஏற்பட்ட பாகுபாடுகளும் காலப்போக்கில் வலுவிழந்து வருகின்றன என்பதன் குறியீடு.

வலதுபுறம் – இருண்ட காலம் / பாகுபாட்டின் பிடி:

        சுவரின் வலதுபுறம், ஒரு இருண்ட, புயல் மேகங்களால் சூழப்பட்ட இரவு வானம் காட்சியளிக்கிறது. தொலைவில் தீப்பற்றி எரியும் மரங்கள், ஒடுக்குமுறை, மோதல்கள் மற்றும் அதனால் ஏற்படும் அழிவுகளின் பிரதிபலிப்பு.

        இந்தப் பகுதியில் உள்ள மக்கள் (ஒரு வயதானவர், ஒரு பெண், ஒரு சிறுமி, ஒரு சிறுவன்) சோர்வாகவும், கவலையுடனும், ஒருவித அச்ச உணர்வுடனும் காணப்படுகிறார்கள். அவர்கள் சுவரின் அருகில் நின்று, கடந்த கால ஒடுக்குமுறைச் சொற்களின் தாக்கத்தையும், அதனால் ஏற்பட்ட கசப்பான அனுபவங்களையும் சுமந்துகொண்டு நிற்பது போன்ற தோற்றம். அவர்களது முகபாவனைகள், இழப்பு, வலி மற்றும் எதிர்காலம் குறித்த நிச்சயமற்ற தன்மையைப் பறைசாற்றுகின்றன.

இடதுபுறம் – விடியல் / விடுதலைக்கான நம்பிக்கை:

        சுவரின் இடதுபுறம், சூரியன் உதிக்கும் இளஞ்சிவப்பு-மஞ்சள் நிற வானம், ஒரு புதிய விடியலையும், நம்பிக்கையையும், நேர்மறையான மாற்றத்தையும் குறிக்கிறது. பசுமையான மலைகள், தெளிந்த நீர்ப்பரப்பு மற்றும் அமைதியான சூழல், நல்லிணக்கம் மற்றும் சமத்துவமான சமூகத்திற்கான அடையாளங்கள்.

        இந்தப் பகுதியில் உள்ள மக்கள் (ஒரு குடும்பம் போல, ஒரு தந்தை, தாய், குழந்தைகள்) அமைதியாகவும், ஒருவருக்கொருவர் நெருக்கமாகவும், நம்பிக்கையுடனும் காணப்படுகின்றனர். அவர்கள் சுவரிலிருந்து சற்று விலகி நின்று, ஒடுக்குமுறைச் சொற்களின் பிடியிலிருந்து விடுதலை பெற்று, ஒரு புதிய, சமத்துவமான வாழ்க்கையை நோக்கிப் பார்ப்பது போன்ற தோற்றம். அவர்கள் புதிய தலைமுறைக்கு (குழந்தைகள்) சிறந்ததொரு எதிர்காலத்தை நம்பிக்கையுடன் அளிக்கும் மனநிலையில் உள்ளனர்.

சுவரிலிருந்து வெளிப்படும் ஆற்றல் – விழிப்புணர்வும் மாற்றமும்:

        உடைந்துகொண்டிருக்கும் சுவரின் அடிப்பகுதியில் இருந்து நீல நிறத்தில் மின்சக்தி பீறிட்டு எழுவதைப் போன்ற ஒரு காட்சியமைப்பு உள்ளது. இது சமூகத்தில் ஏற்பட்டுள்ள விழிப்புணர்வையும், ஒடுக்குமுறைச் சொற்களின் மீதான மறுப்பு மற்றும் மாற்றத்திற்கான ஆற்றலையும் குறிக்கிறது. இந்த ஆற்றல் பழைய கட்டமைப்புகளை உடைத்து, புதிய பாதையை உருவாக்குகிறது.

        சுவரின் மையத்திலிருந்து, ஒளி பாய்ந்த, கிட்டத்தட்ட ஆவியான ஒரு பெண் உருவம் வெளிப்படுவதைப் போன்ற ஒரு மாயக் காட்சி உள்ளது. இந்த உருவம், ஒடுக்குமுறையிலிருந்து விடுதலை பெறும் மனித ஆன்மாவையும், புதிய புரிதலையும், மனித உரிமைகள் மற்றும் சமத்துவத்திற்கான விழிப்புணர்வையும், அறிவொளியையும் குறிக்கிறது. இந்த உருவம் இருண்ட பக்கத்திலிருந்து ஒளிமயமான பக்கத்தை நோக்கி மிதந்து வருவது போலவும், பழைய பிரிவினைகளைத் தாண்டிச் செல்வது போலவும் உள்ளது.

மொத்தத்தில், இந்த ஓவியம்:

ஒடுக்குமுறைச் சொற்களும், சாதியப் பாகுபாடுகளும் சமூகத்தில் ஏற்படுத்திய நீண்டகாலப் பிளவுகளையும் வேதனையையும் ஒருபுறம் காட்டியதுடன், அத்தகைய சொற்களின் பயன்பாட்டை நிறுத்தி, புதிய, மரியாதைக்குரிய சொற்களைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம் சமூகத்தில் எவ்வாறு ஒரு புதிய விடியலையும், சமத்துவத்தையும், மனித உரிமைகளையும் நிலைநாட்ட முடியும் என்பதற்கான நம்பிக்கையையும், மாற்றத்திற்கான தேவையையும் சக்தி வாய்ந்த முறையில் வெளிப்படுத்துகிறது. இது மொழியின் சக்தி மற்றும் சமூக மாற்றத்தில் அதன் பங்களிப்பு குறித்த ஆழமான சிந்தனையைத் தூண்டுகிறது.